Η φράση αυτή είναι κόσμημα, διαμάντι όταν την αποδίδουμε στον Θεό δοξολογικά, είναι μια κραυγή ευχαριστίας. 

Παρακάτω ακολουθεί  ένα συγκλονιστικό κείμενο απο ομιλία  του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, , στον ιερό ναὸ του Ἁγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης .

Aμαρτία σημαίνει αστοχία , χάσιμο του δρόμου, κόψιμο του δρόμου όπου χάνω τον προορισμό μου. Ο προορισμός του ανθρώπου είναι για γίνει κατά χάριν Θεός σε σχέση με τον ίδιον τον Θεό προσωπικά. Αυτός είναι ο προορισμός του. Οτιδήποτε από σκέψη , πράξη , κατάσταση, ενέργεια  που κόβει αυτό τον προορισμό λογίζεται ως αστοχία ολοκλήρωσης του σκοπού.

Πολλοί κοινωνούν μία φορά το χρόνο, άλλοι δύο φορές, άλλοι περισσότερες. Ποιούς άπ' αυτούς θα επιδοκιμάσουμε; Όσους μια φορά, όσους πολλές η όσους λίγες φορές μεταλαμβάνουν;

1. Θα πάω το Πάσχα να μεταλάβω για το καλό: Η Θεία Κοινωνία δεν είναι κάποιο έθιμο, αλλά ένα πραγματικό γεγονός, είναι ό ίδιος ό Χριστός προσωπικά, το Σώμα και το Αίμα του. 'Οπότε οφείλουμε να μεταλαμβάνουμε με κάποια προετοιμασία τα άχραντα μυστήρια, δηλαδή κατόπιν ευλογίας από τον πνευματικό μας, αλλιώς η Θεία Κοινωνία «άνθραξ γαρ έστί τους άναξίους φλέγων».

Αγαπημένε άνθρωπε, Δεν είναι η Εκκλησία και η Ορθοδοξία αυτό που νομίζουμε (Θρησκεία,θρησκοληψία, τυπολατρεία, κλπ). είναι το βίωμα και η μετοχή στην προσωπική αλήθεια του Θεανθρώπου Χριστού, η αλλιώς αποκάλυψη Θεού ό οποίος έρχεται ως ανύπαρκτος για να υπάρξουμε εμείς μέσα από μία προσωπική σχέση μαζί του που ξεκινά από την γέννηση μας, το βάπτισμα, και εν συνεχεία στην κοίμηση μας όπου θα τον αντικρύσουμε προσωπικά. Δεν είναι το Πάσχα το άρνί και η καλοπέραση αλλά ό ίδιος ό Χριστός ό Θεάνθρωπος έπί ξύλου κρεμάμενος και αναστάντας Κύριος.

Πολλές φορές ο άλλος αλλάζει αλλά εμείς δεν αναγνωρίζουμε και δε δεχόμαστε την μεταμόρφωση του μένοντας στην εικόνα που είχαμε μέσα μας γι’ αυτόν. Γιατί άραγε ;

Φτάσαμε με τη χάρη του Θεού στην τελευταία εβδομάδα των νηστειών, διανύσαμε ασκητικά το μεγαλύτερο μέρος της πορείας, ώστε να αξιωθούμε να συναντήσουμε τον Σταυρό του Κυρίου.