Ομιλία στα Τρίκαλα στην ενορία Μεγάρχης με θέμα : '' Όταν η οικογένεια συναντά τον Χριστό''

Στην παραβολή του Ασώτου, με συγκλονίζουν δύο στοιχεία.

Κουραστήκαμε... Νιώθουμε μια κόλαση μέσα μας... Γιατί άραγε;

Έρχεται η νύχτα και νιώθουμε ένα βάρος. Ένα βάρος από κουβέντες, κουτσομπολιά, κατηγορίες και διάφορα. Δεν αντέχουμε. Ψάχνουμε γαλήνη, σιωπή, ηρεμία σαν να είναι πολύτιμη θησαυροί.

Ασχολούμαστε με τα βάρη των άλλων, δεν κοιτάμε το δικό μας που μας καταπονεί και αυτό μας εξουδενώνει.

Δυστυχώς θεωρούμε πως ζούμε σε μια κοινωνία που όλοι φταίνε εκτός από μένα.
Ψάχνουμε τη σαπίλα στους άλλους και τους πυροβολούμε απροκάλυπτα ενώ πιστεύουμε πως εμείς δεν φταίμε πουθενά.
Θέλουμε να αλλάξει ο κόσμος αλλά όχι εμείς , διότι θεωρούμε τον εαυτό μας τέλειο και πρέπει ο κόσμος να τελειοποιηθεί για να μας ακολουθήσει.
Μιλάμε για πνευματικότητα, ομιλίες, μετάνοιες, κανόνες Αγίων, αλλά οι λέξεις “συγγνώμη”,”έκανα λάθος”, “σε συγχωρώ”, “μήπως φταίω κάπου” δεν έχουν βγει ποτέ από το στόμα μας. Ενώ το τελευταίο πράγμα που δώσαμε σε κάποιον παίζει να είναι το φαρμάκι στα λόγια μας. Όση προσευχή και να κάνεις όταν νομίζεις ότι εσύ δεν φταις πουθενά, δεν γίνεται πνευματική δουλειά.

Την ώρα που έχουμε έναν λογισμό, που λέμε ή γράφουμε κάτι για κάποιον ας σκεφτούμε κάποια πολύ απλά πραγματάκια...
Αυτό που είπα είχε αγάπη, διάκριση, σεβασμό, υπομονή, συμπόνια ;

Τα είχε όλα αυτά;

Αν από το στόμα σου δεν βγουν λουλούδια αλλά σφαίρες μη μιλήσεις καθόλου! Πέταξε τις σφαίρες και κοίταξε να καλλιεργήσεις στην καρδιά σου άνθη ώστε ο λόγος σου να είναι Παράδεισος.

Πολλές συνομιλίες μας είναι πλέον ηλεκτρονικού χαρακτήρα “viber, messenger” κλπ. Πολλές φορές συμβαίνουν παρεξηγήσεις. Ας προσέχουμε τι λέμε, πως το λέμε και τι γράφουμε, μήπως πατήσουμε καμία σκανδάλη και πυροβολήσουμε καμία καρδιά.
Μην ξεχνάμε ότι πολλές φορές το καλύτερο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι να σιωπήσουμε και να ακούσουμε τον άλλον. Αρκεί αυτό για να του δώσουμε χαρά και ευλογία....

Πριν κοιμηθείς σκέψου…. Πόσες λέξεις μέλι και πόσες δηλητήριο βγήκανε σήμερα από το στόμα μου ενώ πρώτα τις καλλιέργησε η καρδιά μου ;

Δες αδερφέ μου την παρακάτω εικόνα…

Πές μου τι βλέπεις;….

Από τη μία βλέπεις ποιος πραγματικά είσαι και στην σκιά ποιος νομίζεις ότι είσαι και ποιος θέλεις να είσαι και να φαίνεσαι.

Μην κινείσαι με τη σκιά διότι δεν είσαι εσύ, να κινείσαι με την πραγματικότητα σου…

Λίγο προσοχή….

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxhgr

Κάποιες σκέψεις και προβληματισμοί για την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου.

Noμίζουν πολλοί ότι ο ρομαντισμός, ο ερωτισμός, το χιούμορ δεν συνάδουν με την πνευματική ζωή

Πολλοί άνθρωποι γκρινιάζουν και παραπονιούνται συνεχώς.

Δεν αντέχω πάτερ! Τι να κάνω με τους τοξικούς ανθρώπους; Μερικοί είναι και συγγενείς μου! Υπάρχει μία ανόητη λαϊκή ρήση : «Τους φίλους τους διαλέγεις και τους συγγενείς τους ανέχεσαι!».

Έχουμε φτάσει στο σημείο να γίνονται όλα για το συμφέρον. Να θέλουμε κάτι από τους άλλους και οι άλλοι κάτι από εμάς.