. Με γρήγορο ρυθμό ο ιός μετατρέπεται σε πανδημία, μεταφέρεται σε όλον τον κόσμον σκορπίζοντας τον θάνατο. Οι περισσότερες χώρες τρομοκρατούνται και προσπαθούν με πολλά μέτρα να τον περιορίσουν.
Το μοντέλα αντιμετώπισης του ιού είναι τέσσερα. Καλό θα ήταν να αναφερθούν:
α´) Το κινέζικο, στρατιωτικοποίηση του εδάφους και κατάλυση κάθε ελευθερίας.
Μετά το 2003 που αντιμετώπισε το SARS η κυβέρνηση του Πεκίνου ήταν έτοιμη και έδειξε στον κόσμο μία τεχνολογική μηχανή εντελώς λογική και οργανωμένη με παντοδύναμο τρόπο που δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμβισβήτησης από κανένα. Από την άλλη μεριά όλος ο κόσμος έμεινε άφωνος στην θέα της δημιουργίας νοσοκομείου χιλίων θέσεων εντατικής και τεχνολογικού εξοπλισμού, εντός τριών ημερών. Ο απόλυτος εγκλεισμός ολόκληρων πόλεων, η χρησιμοποίηση τηλεκατευθυνομένων αεροσκαφών για τον έλεγχο των πολιτών, η στρατιωτικοποίηση του εδάφους ήταν τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση για να μπορέσει να επιβάλει δια της βίας μέτρα ασφαλείας σε μία περίοδο ιατρικής κρίσεως. Τα δρακόντια μέτρα επέβαλαν και το κλείσιμο όλης της παραγωγής καθώς και την ποινή του θανάτου για όλους τους πολίτες που θα προσπαθούσαν να φύγουν από τις κόκκινες ζώνες. Εν κατακλείδι πολιτική κατάλυσης κάθε συνταγματικής ελευθερίας και δικαιώματος πολιτών και διατήρηση μόνο του δικαιώματος της υγείας ή με την πρόφαση του δικαιώματος της υγείας, εφαρμογή ολοκληρωτικών μεθόδων ελέγχου.
β´ιταλικό μοντέλο εγλεισμός αλλά με παρεκκλίσεις. Από ιατρικής απόψεως το ιταλικό μοντέλο είναι όμοιο με το κινέζικο: κλειστά τα σχολεία, τα μαγαζιά, τα περισσότερα εργοστάσια, οι δημόσιοι χώροι για τουλάχιστον δύο μήνες. Οι ιταλοί ήταν έγκειστοι στα σπίτια τους (lockdown χωρίς την δυνατότητα μετακίνησης παρά μόνο για κάποια αιτία, όπως δουλειάς (άν κάποιος εργαζόταν στο νοσοκομείο ή σε άλλους χώρους που δεν μπορούσαν να κλείσουν: υπεραγορές, παραγωγή και μετακίνηση τροφίμων) υγείας ή αγοράς τροφίμων. Και στην ιταλική περίπτωση οι διαταγές ήρθαν από ψηλά, από πρωθυπουργικό διάταγμα, (ούτε κάν ησχολήθη η ιταλική βουλή), και όχι βέβαια χωρίς πολεμικές. Πάρθησαν αποφάσεις κατά των πολιτών που δεν συμμορφώθησαν με την πρωθυπουργική απόφαση άλλα οι κυρώσεις δεν ήταν τόσο σκληρές όσο στην Κίνα (δεν υπήρχε θανατική ποινή), μα ούτε και τόσο ελαστικές. Οι πολίτες του ιταλικού κράτους δέχθησαν τις αποφάσεις και έβγαιναν στα μπαλκόνια για να δηλώσουν την όρεξή τους να αγωνιστούν κατά του ιού τραγουδώντας και χορεύοντας, γιατί υπήρχε μία τρομοκρατία των μέσων ενημέρωσης και εκφοβισμός των πολιτών σε τέτοιο βαθμό που δεν έβγαιναν πολλάκις ούτε για να πάνε στον γιατρό όταν είχαν σοβαρό πρόβλημα υγείας και κινδύνευαν να πεθάνουν από άλλη αιτία εκτός κορωνοϊού. Πολλές οικογένειες κλείσθηκαν στα σπίτια τους και επειδή οι τόποι εργασίας ή τα μαγαζιά τους δεν λειτουργούσαν οι πολίτες έμεναν άνεργοι και πολλοί δεν είχαν ούτε τα απαιτούμενα χρήματα για να αγοράσουν τρόφιμα ιδίως κατά τις τελευταίες εβδομάδες. Η φτώχεια ήταν το άμεσο αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, σε μία κοινωνία που εμαστίζετο ήδη από οικονομική κρίση. Υπολογίζεται (σε μία πρόχειρη εκτίμηση) ότι στην Ιταλία, ο εγκλεισμός έφερε ως αποτέλεσμα την δημιουργία τεσσάρων εκκατομυρίων πολιτών που δεν έχουν τα απαραίτητα μέσα για να ζησουν και ο αριθμός των κινδυνεύνει να πολλαπλασιασθεί κατά το καλοκαίρι, από την στιγμή που δεν θα έρθει τουρισμός, και βέβαια κατά τα επόμενα χρόνια. Ο κινέζικος τύπος του εγκλεισμού όλης της Ιταλίας ονομάσθη αγγλιστί lockdown για να μην ονομασθεί εγκλεισμός που θα μπορούσε να ξυπνήσει επαναστατικά ασθήματα. Στην πραγματικότητα στην Ιταλία είχαμε κατάργηση των συνταγματικών ελευθεριών, όπως για παράδειγμα της ελευθέρας μετακινήσεως, των θρησκευτικών ελευθεριών (απαγορεύετο η προσέλευση σε ναούς) μόνο στο όνομα του δικαιώματατος της δημόσιας υγείας. Ισπανία, Γαλλία ακολούθησαν το ιταλικό μοντέλο, όπως βέβαια και η Ελλάδα.
γ´μοντέλο αγγλικό: κυνισμός και ατομικά δικαιώματα. Αν το κινέζικο μοντέλο είναι το οργιουελιανό δηλαδή του συγγραφέως [1] που ομιλεί για τον απόλυτο έλεγχο των μαζών, το Λονδίνο στην αρχή επέλεξε μία στρατηγική εκ διαμέτρου αντίθετη. Η υγεία είναι μέν ένα σημαντικό δημόσιο αγαθό αλλά δεν είναι δυνατόν να ελαττωθούν τα ατομικά δικαιώματα τόσο πολύ ώστε να τα καταργήσουμε οριστικά. Είναι αδύνατο για την αγγλική νοοτροπία να στερήσει, όπως οι κινέζοι, τους πολίτες της του δικαιώματος της ελευθέρας επιλογής, όπως και η εξάλειψη της privacy con campagne di contact tracing (που θα δούμε στον μοντέλο της Κορέας). Το Λονδίνο ανήγγειλε σε μία ομιλία που προκάλεσε σόκ του πρωθυπουργού της ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να κάνει τίποτε για να εμποδίσει την εξάπλωση του ιού. Καλύτερα να αντιμετωπισθεί με υψηλά το κεφάλι ο κορωνοϊός και να υπάρξει η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι μετά την πρώτη πρόσκρουση, που θα δημιουργήσει ένα μεγάλο αριθμό νεκρών ευπαθών πληθυσμών του λαού, θα επέλθει η δημιουργία αντισωμάτων τα οποία θα ελέγξουν την μόλυνση εξ᾽αυτού. Θα περάσει στην ιστορία η φράση του Boris Johnson: Ετοιμασθείτε να πενθήσετε σε κάθε οικογένεια. God Save the Queen. Είναι αλήθεια ότι μετά ο πρωθυπουργός αρρώστησε και η Αγγλία εφήρμωσε ένα ελεγχόμενο lockdown βασιζόμενο πιο πολύ στο κλείσιμο ορισμένων επειχειρήσεων, μαγαζιών, δημοσίων χώρων καθώς και συστάσεις στον λαό να μην εξέρχεται εκ της οικίας του, χωρίς βέβαια να ελέγχει αυτούς που εξήρχοντο και χωρίς να επιβάλλει κυρώσεις σε πολίτας οι οποίοι τηρώντας τις απαραίτητες αποστάσεις εξήρχοντο για έναν περίπατο, όπως εγένετο εις τα μεσογειακά κράτη. Θα ήθελα στο σημείο αυτό να κάνω μία παρατήρηση και να ισχυρισθώ ότι απ᾽όλα τα ευρωπαϊκά κράτη μόνο η Σουηδία ακολούθησε το μοντέλο των ατομικών δικαιωμάτων δίνοντας εμπιστοσύνη στους πολίτας της, αφήνοντας ανοιχτές τις περισσότερες οικονομικές δραστηριότητες, τα καφενεία, τα σχολεία, τα εστιατόρια με αποστάσεις και μάσκες προστασίας. Οι πολίτες ανταποκρίθηκαν πλήρως στις υποδείξεις των ειδικών επιδεικνύοντας μία υπεύθυνη κοινωνική συμπεριφορά. Η μόνη έκτατη ανάγκη ήταν οι οίκοι ευγηρίας εις τους οποίους ενεφανίσθησαν πολλοί αδικαιολόγητοι θάνατοι που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, καταλογίζοντας πάνω σ᾽αυτό το θέμα ευθύνες στην πολιτική της κυβέρνησης. Δεν θα πρέπει όμως ποτέ να ξεχνιέται το γεγονός ότι στην Ιταλία, που ακολούθησε τον κινέζικο οργουελιανό εγκλεισμό, (Λoμβαρδία και σε άλλες περιοχές) οι μισοί από τους θανάτους οφείλονται σε γηραιούς ανθρώπους που κατοικούσαν στους οίκους ευγηρίας. Οι ιθύνοντες στην Σουηδία ισχυρίζονται τη σήμερον ότι έλεγξαν απόλυτα τον αριθμό μολύνσεων που παράγει ένα προσβληθέν εκ του ιού άτομο σε μία συγκεκριμένη κοινότητα η οποία ακόμη δεν έχει προσβληθεί εξ᾽αυτού και τον κατέβασαν κάτω από το ένα (R 0). Ο δε Παγκόσμιος οργανισμός υγείας επένεσε την Σουηδία και δήλωσε ότι το μοντέλο που εφήρμωσε θα μπορούσαν και άλλες χώρες να μιμηθούν και θα πρέπει από δώ και πέρα να το πράξουν αν θέλουν να συζήσουν με τον κορωνοϊό μιάς και η ιστορία δεν θα τελειώσει πολύ γρήγορα, αν βέβαια υποθέσουμε ο ιός είναι φυσικός, γιατί αν είναι τεχνητός και φιαγμένος σε κάποιο εργαστήριο τότε σιγά-σιγά θα εξασθενεί και θα εξαφανισθεί εντελώς εντός λίγου χρονικού διαστήματος.
δ´μοντέλο της Κορέας: Τεχνολογία και ιχνηλάτηση. Η Σεούλ προγραμμάτισε ενα μοντέλο ελέγχου των μετακινήσεων διαμέσου προγραμμάτων που εισήγαγε στα κινητά. Η κεντρική σκέψη ήταν να αποκλείσει και απομονώσει όλα τα άτομα που ήρθαν σε επαφή με ασθενείς προσβληθέντες εκ του ιού, ώστε να απομονώσει μόνο αυτούς και να αφήσει ανοιχτό όλο το υπόλοιπο κοινωνικο-οικονομικό σύστημα. Βέβαια η Σεούλ πραγματοποιεί ένα τεράστιο αριθμό τεστ ώστε να ιχνηλατήσει τον πληθυσμό, αυτό που έκανε και το Βένετο στην Ιταλία. Εν κατακλείδι η Σεούλ πραγματοποιεί τα τεστ σε όλον τον πληθυσμό για την επιλογή των θετικών περιστατικών και ύστερον χρησιμοποιώντας ειδικά προγράμματα στα κινητά ελέγχει με ποιούς ήρθαν σε επαφή ώστε να μπορούν να απομονωθούν, αφήνοντας ανοιχτή την υπόλοιπη χώρα.
Η απόφαση για το ποιό μοντέλο θα εφαρμοσθή εξαρτόταν από την εκάστοτε κυβέρνηση του τόπου ήταν δηλαδή πολιτικο - οικονομική απόφαση.
Η Ελληνική κυβέρνηση επειδή είχε, ως δείχνουν τα επίσημα στοιχεία, μικρό αριθμό προσβληθέντων και θανάτων, θα μπορούσε να εφαρμόσει το σύστημα ιχνηλάτησης του πληθυσμού, πραγματοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερα τέστ για να απομονώσει μόνο τους ασθενείς και όσους ήρθαν σε επαφή με αυτούς, όχι βέβαια χρησιμοποιώντας, όπως η Σεούλ, προγμάμματα στα κινητά αλλά έχοντας εμπιστοσύνη στην υπευθυνότητα του λαού. Η οργιουελιανή πολιτική απολύτου ελέγχου και το κλείσιμο των ιερών ναών την εποχή της εορτής του Πάσχα, με πρόφαση την δημόσια υγεία, πέρα της καταργήσεως ατομικών και θρησκευτικών ελευθεριών που αρμόζει μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, δεικνύει ότι δεν υπάρχει καμμία εμπιστοσύνη στην υπευθυνότητα όχι μόνον του ελληνικού λαού αλλά πρωτίστως των πιστών χριστιανών, των ποιμένων, ούτε καν στοιχειώδης πίστη των κυβερνώντων στην χριστιανική διδασκαλία.
Από την μεριά της η διοικούσα εκκλησία εις την ελληνική επικράτεια δεν έφερε καμμία αντίδραση στην κυβέρνηση, γιατί χρησιμοποίησε την λογική της υπέρμετρης φροντίδας για το καλό των συναθρώπων επειδή δεν ήθελε να μεταφερθούν μικρόβια σε αυτούς κατά την ευχαριστιακή συνάθροιση, καθώς και την λογική της αποφυγής κάθε κατηγορίας, ίσως και διωγμού αν τύχει και πεθάνει κάποιος κατά την διάκεια των ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος και της Αναστάσεως που θα υπήρχε μεγάλος συνωστισμός.
[1] George Orwell (1903-1950), ψευδώνυμο του Eric Arthur Blair
