Γράφτηκαν πολλά πάνω σ᾽αυτά τα θέματα, από διάφορους ανθρώπους κυρίως μη ειδικούς. Λυπάμαι μόνο που όλοι αυτοί δεν επισκέφθησαν τα νοσοκομεία για να έχουν μία εμπειρία. Θα πρέπει να ξέρουμε κατ᾽αρχάς ότι ο κορωνοϊός είναι ένας ιός που μπορεί κάποιος να τον περάσει ασυμπτωματικά και να μην το αντιληφθεί ποτέ ότι τον πέρασε (πάνω από το 50% των προσβληθέντων). Μπορεί όμως και να τον περάσει με συμπτωματικό και πολλάκις επικίνδυνο τρόπο. Τον χωρίζουμε σε 3 φάσεις. Η πρώτη είναι η φάση του ιού που  πολλαπλασιάζεται στον οργανισμό όταν εισέλθει. Τα συμπτώματα είναι αυτά μίας γρίπης (περνάνε μετά από 6 έως 7 μέρες). Συνήθως περίπου το 70 εως 75% των προσβληθέντων ανήκει σε αυτήν την φάση.  Η δεύτερη είναι η πνευμονική φάση που αναπτύσεται από το 15 εως 20% των ασθενών κατά την οποία ο ιός χτυπάει τους πνεύμονες και δημιουργεί τα πνευμονικά συμπτώματα και η τρίτη φάση είναι αυτή η πιο ισχυρή που χτυπάει περίπου το 5 εως10% των προσβληθέντων και συνδέεται με την καταιγίδα των κυτοκινών που είναι μία απάντηση του ανοσιοποιητικού συστήματος, απάντηση που μπορεί να γίνει ανεξέλεχτος και δημιουργεί την κριτική κατάσταση του οργανισμού μέχρι τον θάνατο.

Δεν  γνωρίζουμε γιατί συμβαίνει αυτό. Οι γιατροί που παρατηρούν τους ασθενείς γννωρίζουν ότι οι  δύσκολες περιπτώσεις οφείλονται όχι τόσο στον ιό και στην ποσότητα αυτού που εισέρχεται στον οργανισμό όσο στην καταιγίδα των κυτοκινών. Δεν υπάρχουν πολλά φάρμακα που μπορούν να ελέγξουν την καταιγίδα των κυτοκινών. Οι γιατροί χρησιμοποιούν αναπνευστήρες, φάρμακα για τον έλεγχο της πιέσεως ή στεροειδή για να μειώσουν την φλεγμονή καθώς και αντιθρομβωτικά.

Τρόπος δράσης ιού

 Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε ότι δεν σκοτώνει ο ιός αυτός καθ᾽εαυτός αλλά η παραγωγή εκ του ανοσιοποιητικού συστήματος των κυτοκινών.

Όταν ο οργανισμός του ανθρώπου αντιμετωπίζει μία κοινή πνευμονία είναι λογικό να δραστηριοποιήσει το ανοσιοποιητικό σύστημα. Τα μικρόβια στην κοινή πνευμονία δημιουργούν μία βλάβη και ο οργανισμός δραστηριοποιεί με απλά λόγια το ανοσιοποιητικό σύστημα για να σκοτώσει τα μικρόβια και έτσι να διορθωθεί η βλάβη που παρήγαγαν. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στον κορωνοϊό είναι το ότι ο οργανισμός αντί να παράγει λίγα κύτταρα ανοσιοποιητικού συστήματος για να σκοτώσει τον ιό αποστέλλει τόνους από ανοσιοποιητικά κύτταρα που προκαλούν μία ανεξέλεκτη φλεγμονή, όχι μόνο στους πνεύμονες αλλά και σε όλο τον οργανισμό.

 Μπορεί δηλαδή να χτυπήσει παντού σε κάθε σημείο του οργανισμού αυτή η καταιγίδα των κυτοκινών. Έχουν παρατηρηθεί βλάβες στα νεφρά, στην καρδιά στο έντερο. Υπάρχουν νέοι ασθενείς με μυοκαρδίτιδες, με ισχυρό πονοκέφαλο και εγκεφαλίτιδες και ου το καθεξής. Δεν γνωρίζουμε γιατί δημιουργείται αυτή η κατάσταση και ποιοί είναι οι παράγοντες που την δημιουργούν. Παρατηρούμε όμως ότι η ηλικία είναι σημαντική. Οι ασθενείς που την εμφανίζουν είναι κατά το 70-80% πάνω από 70 χρονών ενώ μόνο το 10 εως 20 % ηλικιακώς βρίσκετα κάτω από τα 60. Πάντως σε οποιαδήποτε ηλικία και αν συμβεί η καταιγίδα των κυτικινών τότε θα πρέπει να γίνει άμεση επέμβαση γιατί ο ασθενής κινδυνεύει. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι όλος αυτός ο μηχανισμός όπως είδαμε μπορεί να χτυπήσει παντού ακόμη και στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Οι γιατροί από όλο το κόσμο στέλνουν περιστατικά του ιού που εισέρχεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα δημιουργώντας, με τον μηχανισμό που είδαμε, θρόμβους, λιποθυμίες, σπασμούς κόμα και άλλα παρόμοια συμπτώματα. Το νοσοκομείο που βρίσκεται στην Brescia κοντά στο Μιλάνο ασχολείται με αυτά τα περιστατικά.

Εν κατακλείδι.  Κανένας δεν πεθαίνει λοιπόν καθαρά από κορωνοϊό αλλά αυτός δια του μηχανισμού που εγηγήσαμε  μπορεί να χτυπήσει σε οποιοδήποτε σημείο του οργανισμού και ο ασθενής να πεθάνει ή από καρδιοπάθεια, ή από νεφρικά ανερπάρκεια ή από θρομβώσεις. Αλλά είναι ακόμη σε θέση να δημιουργήσει και επιπλοκές σε οποιονδήποτε ασθενή που πάσχει από υψηλή πίεση καρδιοπάθεια, διαβήτη και με τον μηχανισμό που είδαμε να τους στείλει μία ώρα, ή καλύτερα χρόνια πριν στον θάνατο.

Τίθεται τώρα η ερώτηση: Αυτή η καταιγίδα των κυτοκινών  συμβαίνει μόνο στην περίπτωση του κορωνοϊού ή είναι ένα γνωστό φαινόμενο που παρατηρείται και σε άλλους ιούς;

Σίγουρα δεν το ανακαλύψαμε τώρα σίγουρα. Ποιά είναι η διαφορά με τον κορωνοϊό; Ο συγκεκριμένος ιός κατά πρώτον μεταδίδεται εύκολα και ο αριθμός των μολύνσεων που προκαλούνται από ένα μεμονωμένο περιστατικό είναι από 2 έως 2.5 φορές μεγαλύτερο από την εποχιακή γρίπη. Κατά δεύτερον όπως είδαμε έχει ένα υψηλό ποσοστό ασθενών της τρίτης φάσης που εξηγήσαμε. Αν βάλλουμε λογικά αυτά τα στοιχεία τότε μπορούμε να πούμε ότι κανένα σύστημα υγείας όσο τέλειο  και αν είναι δεν μπορεί ν᾽αντέξει την πρόσκρουση με τον κορωνοϊό. Θα καταρρεύσει, όπως έγινε στην Λομβαρδία,  και ο γιατρός θα αποφασίζει ποιόν θα σώσει και ποιόν θ᾽αφήσει να πεθάνει. Αυτό που ο κάθε γιατρός και το κάθε σύστημα υγείας  προσπαθεί να αποφύγει. Κανείς δεν μπορεί να πάρει την θέση του Θεού. Γι᾽αυτό και η Ιταλία όπως και άλλα κράτη της Ευρώπης εφήρμωσαν την τακτική του locκdown. Σκοπός αυτής της τακτικής ήταν να μειωθεί ο αριθμός μολύνσεων που προκαλεί το μεμονωμένο περιστατικό, σε μία συγκεκριμένη κοινότητα που δεν έχει προσβληθεί εξ᾽αυτού, να κατέβει δηλαδή  κάτω από το ένα για ν᾽αντέξει το σύστημα υγείας (R0).