Η τρυφερότητα μεταξύ των συζύγων είναι το κλειδί για μια ισορροπημένη σχέση και η βάση  για την πνευματική εξέλιξη των προσώπων. Η τρυφερότητα μεταξύ του ζευγαριού είναι και μια μορφή διαπαιδαγώγησης προς τα παιδιά. Όταν οι γονείς αγαπιούνται πραγματικά, μιλούν τρυφερά ο ένας τον άλλον, αντιμετωπίζουν τα προβλήματα και τις δυσκολίες με σεβασμό και διάλογο, αυτό από μόνο του είναι εξαιρετική διδαχή προς τα παιδιά. Τις βάσεις τα παιδιά θα τις πάρουν από το σπίτι διότι το σπίτι προσφέρει βιωματική εμπειρία από τη συσχέτιση και την κοινωνία των προσώπων.

Θέλεις o γιος σου να γίνει αύριο σωστός πατέρας και σύζυγος; Αγκάλιαζε λοιπόν τη γυναίκα σου τρυφερά, δείξε αγάπη και σεβασμό, χαμόγελο και δέσιμο στον έγγαμο βίο σας και το παιδί σου πήρε τις καλύτερες βάσεις για να γίνει αύριο σωστός σύζυγος και πατέρας διότι αυτά έμαθε, αυτά είδε, αυτά ένιωσε και αυτά θα πράξει αύριο στο δικό του σπιτικό.

Μην κατηγορούμε το δέντρο, ούτε τα κλαδιά για τους σάπιους καρπούς αλλά πρέπει να πάμε στις ρίζες. Το πρόβλημα βρίσκεται βαθιά μέσα στον πυρήνα της οικογένειας. Εκεί πρέπει να κοιτάξουμε και να θεραπεύσουμε πράγματα και καταστάσεις.

Πώς θα βγει ένα ισορροπημένο παιδί όταν ο γάμος έχει σαθρές βάσεις και ξεκίνησε με ιδιοτέλειες και όχι με πραγματική αγάπη; Όταν ο καθένας από τους συζύγους θέλει να εκπληρώσει το όνειρό του εις βάρος του άλλου; Στις απλές ερωτήσεις βρίσκονται τα κλειδιά. Γιατί παντρεύεσαι ; Γιατί θέλεις να παντρευτείς αυτόν τον άνθρωπο; Γιατί θέλεις να κάνεις παιδιά; Τι είναι ο γάμος για σένα; Τι θέλεις και αν θέλεις τον Χριστό στη ζωή σου;

Οι απαντήσεις  απεικονίζουν την προσωπική μου ικανοποίηση ή την προσφορά μου και το άνοιγμα προς τον άλλον με προορισμό τη Βασιλεία των Ουρανών;

Απλά ερωτήματα . . . δύσκολες απαντήσεις…

π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh.gr