Εάν έμαθες στο παιδί σου να κοιτάει τον ουρανό, του έδωσες τον κατάλληλο προσανατολισμό στη ζωή του.

Εάν έμαθες στο παιδί σου πώς να γονατίζει, τότε του έχεις μάθει τα πάντα. Να γονατίζει όχι από ήττα  ή υποδούλωση, αλλά από νίκη κατά των παθών, που την οφείλει στη βοήθεια του Κυρίου και στη δική σου βοήθεια και συνέργεια ως γονέα. Τότε έχει μάθει τα πάντα και μπροστά του ο πόνος και ο θάνατος δεν θα έχουν καμία εξουσία. Τι σημαίνει αυτό ; Θα πεθαίνει αλλά στην ουσία θα ζει, θα πονάει αλλά θα γλυκαίνεται και θα αγιάζεται. Όλα αυτά διότι θα έχει συνδέσει την ζωή Του με τον ζωοδότη Χριστό.

Μαθαίνουμε στα παιδιά μας την παντοδυναμία του εγωϊσμού, ενώ η νίκη, η δύναμη και η αγάπη κρύβονται σιωπηλά στο μεγαλείο της ταπεινώσεως.

Δίνουμε στα παιδιά μας κοσμικό <<σανό>> ματαιοδοξίας αντί να τα χορτάσουμε από Θεό και αγάπη. Δίψα για τον Ουρανό και τον συνάνθρωπο. Να μάθουμε στα παιδιά μας να προσφέρουνε και όχι μόνο τα ζητάνε. Να μοιράζονται και όχι να κρατάνε, να ανοίγονται στο εμείς και όχι να κλείνονται στο εγώ. Να προχωράνε στη ζωή τους όχι σαν να είναι το κέντρο του κόσμου αλλά ως ένα μέρος του κόσμου τούτου, που χωρίς Θεό και μοίρασμα αγάπης δεν θα βρεις ποτέ την πραγματική ευτυχία και πληρότητα.

Το πολύτιμο δώρο της ελευθερίας δεν το χρησιμοποιούμε για να μας αγαπάνε και να μας υπηρετούν, αλλά για να αγαπήσουμε και να γίνουμε προσφερόμενοι σε αυτόν τον κόσμο. Να γίνουμε δώρο, αγκαλιά, αγάπη, χάδι, προσευχή.

Διαπαιδαγώγηση δεν σημαίνει να σε μεγαλώσω παιδί μου σωστά και να καμαρώνω για την κοσμική σου πρόοδο, αλλά να σε τοποθετήσω σε σχέση με Αυτόν που σε έφτιαξε ώστε να βρεις την υπαρξιακή σου πληρότητα που δεν είναι άλλη από τον αγιασμό του ανθρώπου. Να βλέπει το παιδί μας την εικόνα του Κυρίου όχι ως διακοσμητικό, αλλά ως παράθυρο για να αντικρίζει τον ουρανό και τον Χριστό ως πατέρα που κάθε λεπτό και κάθε στιγμή είναι εκεί να μας υποδεχτεί. 

«Να μάθουμε στα παιδιά μας όχι μόνο πώς θα κάνουν καλύτερο τον εαυτό τους, αλλά πώς θα κάνουν καλύτερο τον κόσμο».

π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh.gr