Κάποιοι απορούν και αμφισβητούν το δικαίωμά μας να υψώνουμε τη φωνή μας για να εκφράσουμε τη βούλησή μας να μην χαρίσουμε το όνομα μας, να μην χαρίσουμε το όνομα της Μακεδονίας μας σε κανέναν άλλο διεκδικητή.
Όμως κάνουν λάθος. Μπορεί να μην είναι δική μας υπόθεση ἡ εξωτερική πολιτική της χώρας μας. Μπορεί να μην είναι δική μας υπόθεση ἡ διαπραγμάτευση με το γειτονικό μας κράτος. Αλλά είναι δικό μας το όνομα της Μακεδονίας, είναι δική μας ἡ ταυτότητα και ὁ πολιτισμός της, είναι δικοί μας κληρονομιά οι βασιλικοί τάφοι και το ανάκτορο το Φιλίππου στη Βεργίνα (στις Αιγές), είναι δική μας ἡ σχολή του Αριστοτέλη στη Μίεζα, και κανείς δεν έχει δικαίωμα να διαπραγματεύεται για μάς χωρίς εμάς. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να διαπραγματεύεται χωρίς τη γνώμη αυτού του λαού για τον τόπο του.
«αυτό πού κερδήθηκε με αίμα δεν μπορεί να ξεπουληθεί με το μελάνι μιας υπογραφής».
Γιατί πώς είναι δυνατόν να ονομάζονται Μακεδόνες οι Σκοπιανοί; Πώς είναι δυνατόν να πάρουν με την υπογραφή μας το όνομα της Μακεδονίας μας, όταν οι ίδιοι ομολογούν ότι:
«Είμαστε Σλάβοι πού ήρθαμε στην περιοχή τον 6ο αιώνα και δεν έχουμε σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο», όπως έλεγε ὁ πρώην πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Kiro Gligorov,
«Είναι απλά γελοία ἡ σύνδεσή μας με τον Μέγα Αλέξανδρο», ομολογεί ὁ Miroslav Grčev, Δήμαρχος Σκοπίων.
«Ὁ Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν ποτέ κομμάτι της ιστορίας μας. Έγινε τα τελευταία χρόνια», ομολογεί και ὁ Petre Silegov, Δήμαρχος Σκοπίων.
«Ἡ αρχαία Μακεδονία δεν βρίσκεται εδώ αλλά νοτιότερα (στην Ελλάδα)», λέγει καί ὁLjubco Georgievski, πρώην πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ.
«Είμαστε Σλάβοι και μιλάμε τή σλαβική γλώσσα», δήλωσε ἡ Ljubica Acevska, πρώην πρέσβυς τῆς ΠΓΔΜ στίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς, καί
«Προσπαθούμε να μετατρέψουμε ένα σλαβικό έθνος σε ελληνικό», παραδέχεται ὁ Toni Deskoski, καθηγητής του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο των Σκοπίων.
Πώς, λοιπόν, είναι δυνατόν να τούς παραχωρήσουμε εμείς το όνομα «Μακεδονία», αφήνοντας τους μάλιστα, όπως είπε πρόσφατα ὁ υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, να επιλέξουν αυτοί τον προσδιορισμό πού θα τον συνοδεύει ανάμεσα στο, Βόρεια Μακεδονία, με τα οποία ήδη ἡ ελληνική πλευρά συμφωνεί;
Γιατί ακόμη και αν πάρουν το όνομα Βόρεια Μακεδονία, πώς θα ονομάζονται οι κάτοικοί της; Πώς θα ονομάζεται ἡ γλώσσα της;
Είναι, λοιπόν, δυνατόν να μην αντιδρούμε στις εγκληματικές αυτές εξελίξεις;
Ασφαλώς, και δεν ασκούμε εμείς την εξωτερική πολιτική της χώρας μας, αλλά πώς είναι δυνατόν να μην μιλούμε και να μην αντιδρούμε;
Πώς είναι δυνατόν να μην έχει φωνή ἡ Εκκλησία μας, πού εκφράζει τη φωνή του λαού του Θεού, και μάλιστα όταν κάνουν πώς δεν την ακούν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του;
Πώς είναι δυνατόν να μην έχουμε δικαίωμα εμείς, λαός και Εκκλησία, για ένα τόσο καίριο θέμα, όταν έχει δικαίωμα να το κάνει για λιγότερο σημαντικά θέματα ἡ κάθε οργάνωση και ἡ κάθε συλλογικότητα;
Εμείς εκφράζουμε θαρραλέα την άποψη μας, γιατί είναι το δικό μας όνομα πού παραχωρείται, και δεν υποχωρούν από τίποτε οι γείτονές μας, γιατί συνεχίζουν να καπηλεύονται το όνομα της Μακεδονίας μας και μάλιστα με την υπογραφή μας, , εμείς χάνουμε τα πάντα, χάνουμε το όνομα της Μακεδονίας μας.
Διαπραγματευόμαστε ως χώρα τόσους μήνες. Αλλά με ποιούς διαπραγματευόμαστε; Με κάποιους πού είχαν ελληνική ταυτότητα και την αρνήθηκαν, όπως ομολογούν οι ίδιοι, και πρόδωσαν την Ελλάδα και έγιναν «γενίτσαροι», περνώντας στην άλλη πλευρά για να διεκδικούν τώρα όχι μόνο το όνομα της Μακεδονίας αλλά και να ονειρεύονται μια ενιαία σλαβική Μακεδονία πού θα φθάνει μέχρι το Αιγαίο.
Σ’ αυτούς λοιπόn δίνουμε το όνομα; Σ’ αυτούς πού δεν θέλουν να αλλάξουν ούτε το όνομα της σχισματικής Εκκλησίας τους πού μόνοι τους ονόμασαν «Μακεδονική Εκκλησία» και δεν αναγνωρίζεται από καμία άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία.
Σε εκείνους πού, ενώ ζητούν την Αυτοκεφαλία και την αναγνώριση από το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, τολμούν να επαναλαμβάνουν όλη την ανυπόστατη ιστορικά προπαγάνδα ότι «ὁ Χριστός έστειλε τον απόστολο Παύλο σε αυτή τη Μακεδονική γη», δηλαδή στα Σκόπια, «για να κηρύξει το Ευαγγέλιο, και δεχτήκαμε», λένε, «το Ευαγγέλιο από τον απόστολο Παύλο! Αυτό είναι το πρώτο δένδρο της Μακεδονικής Εκκλησίας στα Βαλκάνια και η πρώτη Εκκλησία στην Ευρώπη».
Στα Σκόπια κήρυξε ὁ Απόστολος Παύλος ἤ στους Φιλίππους, τη Θεσσαλονίκη τη Βέροια; Στη σλαβική γλώσσα μίλησε ἤ στην ελληνική; Και σε ποιά γλώσσα έγραψε ὁ απόστολος Παύλος τις επιστολές του προς τούς Θεσσαλονικές και τούς Φιλιππησίους; Δεν τις έγραψε στα ελληνικά; Τότε ποιοί είναι αυτοί πού συντηρούν ψεύτικους και ανιστόρητους μύθους; Ξεχνούν όμως ότι, όταν έγραφε ὁ Απόστολος Παύλος τις επιστολές του προς τούς Θεσσαλονικείς, εκείνοι ήταν στην αφάνεια και βρισκόταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την περιοχή στην οποία κατοικούν σήμερα. Βρισκόταν στη βορειανατολική Ευρώπη, και μόνο αιώνες αργότερα, όταν ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στη Βαλκανική, εισήλθαν στο προσκήνιο της ιστορίας και απέκτησαν αλφάβητο χάρη στους Έλληνες, Θεσσαλονικείς αδελφούς, τούς αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο, τούς Μακεδόνες. Γι᾽ αυτό και θα πρέπει να αισθάνονται ευγνωμοσύνη για τούς δύο Έλληνες Μακεδόνες Αγίους πού τούς έβγαλαν από το ψηλαφητό σκοτάδι στο οποίο ζούσαν. Άλλα αυτό είναι, δυστυχώς, το επίπεδο τους.
Όταν τώρα, πού έχουν ανάγκη να συμφωνήσουμε, προκειμένου να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή ένωση, για να διατηρηθούν ως κράτος, τολμούν να μας κατηγορούν για δήθεν ολοκαύτωμα των αδελφών τους, για το οποίο είναι δήθεν υπαίτιοι οι Έλληνες και για σφαγές δήθεν Μακεδόνων, για τις οποίες ζητούν αποζημιώσεις, τί θα συμβεί όταν θα έχουν αυτό πού διακαώς επιθυμούν, το όνομα δηλαδή της Μακεδονίας, και μάλιστα με την υπογραφή μας. Και όταν θα είμαστε εμείς επαρχία με το όνομα Μακεδονία και εκείνοι κράτος, τότε τί θα λέμε και τί θα μπορούμε νά κάνουμε;
Η προδοσία λοιπόν που επιτελέστηκε στις Πρέσπες την 17 Ιουνίου2018 είναι μεγάλη και θα παραμείνει ιστορικά απαράδεκτη. Ο αγώνας τώρα ξεκινά!!
Αν, οι κυβερνώντες, νομίζουν ότι ὁ λαός είναι με το μέρος τους για το θέμα της Μακεδονίας μας, δεν έχουν παρά να τον ρωτήσουν, δεν έχουν παρά να κάνουν δημοψήφισμα.
Μέχρι τότε εμείς δεν θα παύσουμε να διακηρύττουμε με κάθε τρόπο και προς πάσα κατεύθυνση την αντίθεση μας σε οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία της γειτονικής χώρας πού θα περιέχει τον όρο Μακεδονία, γιατί Μακεδονία είναι το δικό μας όνομα, ἡ δική μας ταυτότητα, ἡ δική μας ιστορία και δεν την ξεπουλάμε ούτε την χαρίζουμε σε κανένα.
Ἡ Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική, αλλά και ἡ Ελλάδα είναι Μακεδονική.