απ’ τη δημιουργία
εφώνησε στα σύμπαντα
η χάρις Του η αγίαː
«Χαίρε και ευφραίνου, μη φοβού
γη, έχεις ευλογία
διότι θέλει Κύριος
σού κάμει μεγαλεία.
Ευφραίνου συ και άκουε
εσύ είσαι ο τόπος
όπου ευδοκώ να σαρκωθώ
εγώ ο Θεός και Λόγος.
Το θέλημά μου ακουστό
αν γίνει, εδώ θα ζήσω
στα πλάσματά μου ανάμεσα
χαρές να τους χαρίσω».
Τόση η αγάπη του Θεού
για όλους μας, του Πλάστη
που την εικόνα έπλασε
του ανθρώπου, να Τού μοιάσει.
Αιώνιος και άφθαρτος
να ζει, να βασιλεύει
και μέσα στον Παράδεισο
αυτός να κυριεύει.
Καθώς το ˝ καθ’ ομοίωσιν ˶
αφρόνως απωλέσθη
κι η σωτηρία έγινε
σκοπός μέσα στα πρέπει,
η της Παρθένου σύλληψις
εκ Πνεύματος Αγίου
ύστερον είναι θέλημα
Θεού, του Τρισηλίου.
Με πόνο και με σταύρωση
και λύτρο την αγάπη
με αίμα εξαγόρασε
και, ένστικτα και, πάθη.
Με τη λαμπρή Του ανάσταση
του γένους μας τη φύση
εθέωσε και δόξασε
αιώνια να ζήσει.
Το ˝καθ’ ομοίωσιν˶ ξανά
να βρει το ˝κατ’ εικόνα˶
μεσ’ απ’ τη συμφιλίωση
σε τούτο τον αιώνα.
Χριστός, Θεού η δύναμις
και Λόγος και σοφία
τα πάντα μάς ετοίμασε
με άκρα ευσπλαχνία
να λάβουμε ως δώρο Του
και την υιοθεσία.
Θεού δύο θελήματα
ζωή και σωτηρία
της σάρκωσης αμφότερα
με λόγο και ουσία,
ως φίλοι Του και αδελφοί
ας μην τα λησμονούμε
και όπως μας αγάπησε
κι’ εμείς ας αγαπούμε
Χριστόν μας, τον Θεάνθρωπο
που θέλησε και θέλει
να είναι ανάμεσά μας
και να μας συντροφεύει.
ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΑΜΠΟΥΚΑ ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗ