Πρόκειται για την Κυριακή Η΄ Ματθαίου, δηλ. την 8η Κυριακή που διαβάζεται στη θεία λειτουργία απόσπασμα του κατά Ματθαίον ευαγγελίου. Όλες οι Κυριακές δεν είναι ίδιες, όπως έχουμε πει. Αυτή την Κυριακή διαβάζεται η διήγηση για το χορτασμό 5.000 ανθρώπων (χώρια τα γυναικόπαιδα), εκ μέρους του Ιησού Χριστού, με τον πολλαπλασιασμό πέντε άρτων (ψωμιών) και δύο ιχθύων (ψαριών). Αναφέρεται στο κεφάλαιο 14 του κατά Ματθαίον (δες το εδώ στο αρχαίο κείμενο, εδώ σε νεοελληνική μετάφραση σε απλή κατανοητή καθαρεύουσα).

Η θεία κοινωνία δεν αγοράζεται. Ο πνευματικός και σωματικός αγώνας (με τη νηστεία και την εξομολόγηση) που καλούμαστε να κάνουμε πριν κοινωνήσουμε χρειάζεται και μας ωφελεί πνευματικά, αλλά δεν μας κάνει "άξιους" να ενωθούμε με το άγιο σώμα και αίμα του Κυρίου. Αυτά προσφέρονται δωρεάν, ο Κύριος δεν ζητάει και δεν παίρνει τίποτε ως αντάλλαγμα γι' αυτά (ούτε και υπάρχει κανένα επάξιο αντάλλαγμα), γι' αυτό και ονομάζονται τίμια δώρα.
Επίσης, όπως οι μαθητές Του συγκέντρωσαν τα περισσεύματα (12 κοφίνια γεμάτα), έτσι και το περίσσευμα της θείας κοινωνίας δεν εγκαταλείπεται, αλλά καταλύεται από τον ιερέα.
Όμως μια άλλη προέκταση του θαύματος είναι η μέριμνα του Κυρίου για την υλική τροφή των ανθρώπων και όχι μόνο για την πνευματική τους τροφή. Όπως έδωσε εντολή στους αποστόλους να δώσουν στο πλήθος να φάει, έτσι και η Εκκλησία οφείλει να προσφέρει ό,τι μπορεί (με τη δύναμη του Χριστού) για την κάλυψη και των υλικών αναγκών των ανθρώπων.

Η αποστολή της δεν είναι μόνο πνευματική.

Αν οι χριστιανοί, ως πρόσωπα και ως Εκκλησία, παραβλέψουμε τις υλικές ανάγκες των ανθρώπων και ενδιαφερόμαστε μόνο για πνευματικά ζητήματα, με τη στενή έννοια (με θεωρίες δηλαδή, αποκομμένες από τα πρακτικά ζητήματα της ζωής), τότε καταλήγουμε σε έναν αναιμικό χριστιανισμό, συμβιβασμένο με την αδικία και την πλουτοκρατία, πράγμα που διαστρέφει το νόημα του Ευαγγελίου.
Βλέπετε, αδελφοί, τι θησαυρούς έχει η παράδοσή μας; Τι πανανθρώπινα, τιτάνια μηνύματα; Μηνύματα που ξεπερνούν τις σύγχρονες "παγκόσμιες ημέρες", με κάποιες άλλες, αληθινά παγκόσμιες, θεσπισμένες και καθιερωμένες στην Ορθόδοξη Εκκλησία εδώ και πολλούς αιώνες.

Αυτός είναι ο θησαυρός μας. Ας μην τον παρατάμε θαμμένο, αλλά ας τον αξιοποιήσουμε για εμάς και τα παιδιά μας και τους αδελφούς μας και τον κόσμο ολόκληρο.

Δόξα τω Θεώ.