Ἀναγνώρισε μέσα σου τόν "παλαιό ἄνθρωπο"
Στὸν ἀπόστολο τῆς σημερινῆς Κυριακῆς, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προτρέπει νὰ ἀναγνωρίσουμε μὲ θάρρος τὸν παλαιὸν ἄνθρωπο ποὺ κατοικεῖ μέσα μας.
«Νεκρώσατε τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς», λέει, καὶ μᾶς ὑποδεικνύει ἕνα μονοπάτι πνευματικῆς κάθαρσης. Πορνεία, πλεονεξία, πάθος, θυμὸς, κακία· ὅλα αὐτὰ ποὺ κρύβουμε βαθιὰ μέσα μας καὶ θεωροῦμε ὅτι δὲν φαίνονται καί ὅτι δὲν ἐπηρεάζουν τὸν κόσμο γύρω μας ἀφοῦ βρίσκονται μόνο μέσα μας.
Ὅμως, ὅ,τι κρύβουμε στὸ σκοτάδι, τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ τὸ φανερώνει. Πολλοί σύγχρονοι ἅγιοι μίλησαν γιά τά πάθη καί τούς λογισμούς πού κρύβουμε μέσα μας κι ὅμως ἔχουν τέτοια δύναμη πού ἀποτελοῦν ΡΩΓΜΕΣ στόν τοῖχο τῆς ἀγάπης.
Δὲν μποροῦμε νὰ προχωρήσουμε πρὸς τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ χωρὶς νὰ ἀντικρίσουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι τὰ πάθη μας. Τὰ πάθη εἶναι ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος, ἐκεῖνος ποὺ μᾶς δένει στὴ γῆ καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ ἀνοίξουμε τὰ φτερά μας πρὸς τὸν Θεὸ.
Δὲν εἶναι ἡ πίστη μας μία στείρα ἡθικολογία. Ὁ ἀπόστολος μᾶς ὑποδεικνύει ἕνα μονοπάτι ἀναγέννησης: «Ἐνδύσασθε τὸν νέον ἄνθρωπον», λέει, «τὸν ἀνακαινούμενον κατὰ τὴν εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν». Τὶ σημαίνει αὐτὸ;
Σημαίνει νὰ δεχθοῦμε τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ μεταμορφώνει τὴν καρδιά μας. Ὁ νέος ἄνθρωπος δὲν εἶναι μία θεωρία ἢ ἕνας στόχος μακριά. Εἶναι μία καθημερινὴ προσπάθεια νὰ ζοῦμε ὅχι γιὰ τὸν ἑαυτό μας, ἀλλὰ γιὰ τὸ φῶς, γιὰ τὸν Χριστό. Ὁ νέος ἄνθρωπος βρίσκει χαρὰ στὴν ἀγάπη, στὴν συγχώρεση, στὴν ταπείνωση.
Σὲ ἕναν κόσμο διαιρεμένο καί δυστυχισμένο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος φωνάζει: «Οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος· ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός». Ὁ Χριστὸς δὲν βλέπει ἐθνικότητες, κοινωνικὲς τάξεις, ἡλικίες ἢ φύλα. Βλέπει μόνο καρδιές ποὺ ἀνοίγονται στὴν χάρη Του.
Ἐμεῖς πόσο ἕτοιμοι εἴμαστε νὰ δεχθοῦμε αὐτὴ τὴν ἑνότητα;
Πόσες φορὲς δὲν κρατᾶμε μέσα μας ἄρνηση γιὰ τὸν πλησίον μας ἐξαιτίας πολλῶν ἀξεπέραστων προκαταλήψεων;
Δὲν χρειάζεται νὰ περιμένουμε τὴν τέλεια στιγμή ἤ τό μέλλον γιά νά ἀλλάξουμε.
Ὁ νέος ἄνθρωπος γεννιέται ὅταν, ἀκόμα καὶ στὴν ἀτέλειά μας, τολμᾶμε νὰ κάνουμε ἕνα βήμα πρὸς τήν ἀλλαγή. Πρός τήν ἀλλαγή τοῦ τρόπου πού σκεφτόμασταν χθές, πού μιλούσαμε, πού συμπεριφερόμασταν. Νά τολμήσουμε νά σπάσουμε τά καθιερωμένα καί νά ζήσουμε κάτι τό μοναδικό καί ξεχωριστό. Καί τό ξεχωριστό εἶναι ἡ ζωή πού προτείνει ὁ Χριστός νά ζήσουμε. Ἐκεῖ, στὴν ταπείνωση καὶ στὴν μετάνοια, βρίσκουμε τὸν Θεὸ ποὺ πάντα περιμένει νὰ μᾶς ἀγκαλιάσει ὅσα τραύματα καί ἄν κουβαλᾶμε ὅσα λάθη κι ἄν ἔχουμε κάνει.
Νεκρώνοντας τά πάθη ἀνασταίνουμε μέσα μας τόν ΑΛΗΘΙΝΟ τόν ΝΕΟ ἄνθρωπο!