Τα προβλήματα προσπαθούμε να τα κουβαλήσουμε θεληματικά και σταυρικά με αγάπη, ώστε μετά τη Σταύρωση ν’ ακολουθήσει η Ανάσταση. Δεν πάμε στην εξομολόγηση για να μας πει ο πνευματικός τι να κάνουμε ώστε να βρεθούν λύσεις σε αυτά που μας απασχολούν. Στον πνευματικό πηγαίνουμε για να του πούμε εμείς τις αστοχίες μας, τις ευθύνες και τα λάθη μας, ώστε να αλλάξουμε προσανατολισμό στη ζωή μας.
Στο Μυστήριο της εξομολογήσεως πάμε στον Χριστό μέσα από την πορεία με τον πνευματικό και όχι το αντίθετο. Δεν πάμε στην εξομολόγηση να ρίξουμε τα βάρη στους άλλους, αλλά να βγάλουμε τα βάρη που έχουμε μέσα μας, διότι μπορεί να είμαστε κι εμείς κάποιο βάρος σε κάποιον, μην το ξεχνάμε αυτό. Στην εξομολόγηση πάμε για να αποκαλύψουμε στον Χριστό τον εαυτό μας και όχι να καταδώσουμε τους άλλους. Δεν είναι η εξομολόγηση μαγικό μυστήριο, ούτε ενεργεί αυτόματα. Θα γίνει αυτό που θέλεις. Αν έχεις μετάνοια και θέλεις να αγωνιστείς, θα θεραπευτείς, διαφορετικά θα μοιάζεις με κάποιον που τρέχει σε έναν διάδρομο και το κακό είναι ότι νομίζεις πως πηγαίνεις κάπου, αλλά στην ουσία μένεις στάσιμος. Λίγη άσκηση με φιλότιμο, με λίγη προσπάθεια, διάκριση και αγάπη, και έχει ο Θεός.
π. Σπυρίδων Σκουτής – euxh . gr