Πρόκληση γιὰ ὅλους μας καί καίριο ἐρώτημα: Ποιὸ εἶναι τὸ κέντρο τῆς δικής μας ζωῆς;

Ζοῦμε σὲ μιὰ ἐποχή ποὺ ὁ χρόνος γλιστρᾷ ἀνεπαίσθητα μέσα ἀπὸ κύλιση ὀθονῶν, παροδικές ἐπιβεβαιώσεις, καὶ βομβαρδισμοὺς εἰδοποιήσεων. Καθηλωμένοι πλέον στό φαινόμενο τοῦ ἐφήμερου, ξεχνᾶμε νὰ σταθοῦμε στά πόδια μας καί νά οἰκοδομήσουμε μόνιμες ἀξίες μέσα στήν καρδιά μας. Χάνουμε τὴν τέχνη τῆς σιωπῆς, τὴν τόλμη νὰ συλλογιστοῦμε, νὰ ψάξουμε τὸ βαθύτερο, τὸ μόνιμο, τὸ ἀληθινό.

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας δὲν ἔμεινε παρατηρητής τῆς ἐποχῆς του. Ἄκουσε τὴ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ δὲν ἔψαξε δικαιολογίες γιά νά μήν Τον ἀκολουθήσει ὅπως κάνουμε ἐμεῖς σήμερα.

Τόλμησε νὰ ἀφήσει τὰ δίχτυα του, δηλαδή τὴν σιγουριά καὶ τὴν βολή του, γιὰ νὰ βαδίσει σὲ μονοπάτια ἄγνωστα.

Τὸ κάλεσμά του ἦταν μία πορεία πρός τήν αὐτογνωσία, μιά ἀνάβαση στήν πληρότητα τῆς ζωῆς.

Καὶ τί σημαίνει αὐτὸ γιὰ ἐμᾶς;

Μὴ σκεφτεῖς πὼς τὰ «δίχτυα» τοῦ Ἀνδρέα ἀνήκουν μόνο στὴν δική του ἐποχή. Τὰ δικά μας δίχτυα εἶναι τὰ ἄγχη ποὺ μᾶς κατακλύζουν, ἡ δίψα γιὰ ἐπιβεβαίωση, ἡ ἀέναη προσπάθεια νὰ σταθοῦμε στὴν κορυφή, τό νά ξεχωρίσουμε καί νά ὑπερέχουμε τῶν ἄλλων. Κι ὅταν αὐτό τό καταφέρουμε μέ πολλά τιμήματα, τότε καταλαβαίνουμε πόσο ἄδεια ἦταν αὐτή ἡ ἰδεώδης κορυφή καί τό ἰδεῶδες "τέλειο".

Ὁ ἀδιάκοπος ἀγώνας μας νὰ ἀρέσουμε στὸν κόσμο πού μᾶς κατακλύζει μᾶς κάνει νὰ ξεχνοῦμε τὸ σημαντικότερο: Νὰ εἶμαστε αὐθεντικοί.

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας δείχνει τὸ μονοπάτι ποὺ ζητᾶ ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος: Τὴν τόλμη νὰ ἀφήσεις πίσω ὅ,τι σὲ δεσμεύει, ὅ,τι σὲ φορτίζει μὲ μάταια καί ἀνούσια βάρη. Νὰ σταματήσεις νὰ κυνηγᾶς τὴν σκιά σου, καὶ νὰ στρέψεις τὸ βλέμμα σου στὸν Χριστό, τήν μόνη παρουσία πού ἀπελευθερώνει τήν ψυχή χωρίς νά τή σκλαβώνει ἀρρωστημένα, ὅπως κάνουν πολλές ἀνθρώπινες σχέσεις.

Ὁ Χριστός, δὲν εἶναι ἕνα σύστημα ἰδεῶν. Δὲν ἔρχεται γιὰ νὰ φορτώσει τὴν καρδιά σου μὲ ἐνοχές. Στέκεται δίπλα σου, φωτίζει τὰ σκοτάδια σου, καὶ σὲ καλεῖ νὰ βαδίσεις στὸ φῶς τῆς ἀλήθειάς Του πού οὐσιαστικά εἶναι τό φῶς τῆς δικῆς σου ψυχῆς.

Στὸ πρόσωπο τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα βλέπουμε κάποιον ποὺ δὲν φοβήθηκε νὰ δώσει τὴν ζωὴ του, νὰ μοιραστεῖ τὴ χαρά ποὺ γεύθηκε ὁ ἴδιος. Ἀπελευθερώθηκε ὁ ἴδιος καί κατόπιν ἔδειξε δρόμο ζωῆς καὶ χαρᾶς καί στούς ἄλλους!

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας μᾶς διδάσκει ὅπως ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ μας μέ τό παράδειγμα καί τή ζωή του ἕνα πράγμα:

ΝΑ ΤΟΛΜΟΥΜΕ τήν ἀλλαγή!

Νά τολμοῦμε καί νά μή φοβόμαστε τίποτε!

Γιατί Αὐτός γιά Τόν Ὁποῖο θυσιάζουμε τά πάντα,

εἶναι ΙΚΑΝΟΣ γιά τά ΠΑΝΤΑ!

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας σὲ καλεί νὰ ἀνακαλύψεις τὴ δική σου πορεία μαθητείας, πορεία θάρρους καὶ ἀληθείας. Τόλμησε κι ἐσύ νὰ βρεῖς τὸ κέντρο τῆς ζωῆς σου.

Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου νὰ μᾶς φωτίζει καὶ νὰ μᾶς ἐνδυναμώνει στό δύσβατο μονοπάτι πρός τήν ψυχή!

Καλή καὶ εὐλογημένη μέρα!

~ Γερόντισσα Σωφρονία