Ας τ’ αφήσουμε στο Θεό και ας συνεχίσουμε. Ο χρόνος σε κάποιες περιπτώσεις είναι θεραπευτικός, ενώ σε άλλες επιτρέπει τις μεταστάσεις. Αν αφήσεις τα πάθη στο έλεος του χρόνου θα σε καταστρέψουν. Κάποιες όμως συμπεριφορές ανθρώπων και κάποιες καταστάσεις θεραπεύονται αν απλά τις αφήσεις.
***
Μην πεις, μην συμβουλέψεις, μην κάνεις παρατήρηση αν ο άλλος δεν σε ρωτήσει. Να κάνεις προσευχή να του δημιουργηθεί το ερώτημα για να προχωρήσει. Αν ορμήσεις να μιλήσεις και να διορθώσεις κάποιον, στη χειρότερη θα σου επιτεθεί, στην καλύτερη μέσα του θα σε θεωρήσει ότι πας να το παίξεις δάσκαλος και θα πικραθεί. Άφησέ τον, κάνε προσευχή και άφησε τον Χριστό να κάνει «τη δουλειά» που χρειάζεται για τον κάθε άνθρωπο.
***
Πολλές φορές στη ζωή μας έχουμε το εξής δίλλημα: «Να μείνω ή να φύγω;». Βάλε χρονικά περιθώρια και πάρε αποφάσεις. Ό,τι αφήνεις στο χάος και στην αοριστολογία, είναι στην ουσία τροφή στον πονηρό και θα σε κρατάει αιχμάλωτο και αναποφάσιστο μέχρι να μαραζώσεις σωματικά και πνευματικά.
***
Υπάρχει κάτι που βλέπει μέσα μας μόνο ο Θεός. Εμείς δεν μπορούμε να το δούμε. Οι Άγιοι το έβλεπαν. Αν κάποιος αγιάσει θα το δει. Είναι αυτό το ευλογημένο, αγιασμένο, δωρούμενο βρέφος του βαθύτερου πλασμένου εαυτού. Όταν χωριστεί η ψυχή από το σώμα, θα μας παραλάβει ο Χριστός, όπως το βρέφος που η μάνα παίρνει στην αγκαλιά της μετά τη γέννα. . . Υπέροχη «μέρα». Θα αναφωνήσει ο Κύριος «Παιδί μου!» εμείς θα Τον αναγνωρίσουμε ;
π. Σπυρίδων Σκουτής – euxh . gr