Η ερώτηση είναι λάθος εξ αρχής. Η Εκκλησία ούτε απαγορεύει, ούτε επιτρέπει οτιδήποτε. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να πράξει ότι θέλει. Η Εκκλησία, ως πρόταση του Θεού στο κόσμο, προτείνει το όντως είναι. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να ακολουθήσει την πρόταση αυτή ή να την απορρίψει. Αν όμως την αποδεχθεί, αυτομάτως συνδέει το είναι του με τον Τριαδικό Θεό και αγωνίζεται να ζήσει κατά Χριστόν. Ποια είναι η πρόταση της Εκκλησίας περί έρωτος; Στο βιβλίο της Γενέσεως, ο Θεός συμβουλεύει τους πρωτόπλαστους λέγοντας: "Από το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού δεν πρέπει ποτέ να φάτε από αυτό. Κατά δε την ημέρα που θα φάτε από τον καρπό του, θα χάσετε την προοπτική της αθανασίας και θα πεθάνετε, δηλαδή θα χωρισθείτε από εμένα που είμαι η αιτία σας". (Γεν.2,17) Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής ερμηνεύοντας ποιο είναι το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού λέει: "Δένδρο της ζωής (Γεν.3,22) είναι ο νους της ψυχής, όπου υπάρχει η σοφία, και δένδρο τςη γνώσης του καλού και του κακού είναι η σωματική αίσθηση, όπου υπάρχει ξεκάθαρα η κίνηση της α-λογίας". Δηλαδή, ο άνθρωπος είναι μια ψυχωσωματική ύπαρξη.
Στη φυσική κατάσταση του ανθρώπου, ηγεμών της ψυχωσωματικής αυτής ύπαρξης, είναι ο νους, το λογικόν. (Άγαλμα του Ηνίοχου). Στην παρά φύση κατάσταση του ανθρώπου, ηγεμών δεν είναι ο νους, αλλά η σωματική αίσθηση. Ο άνθρωπος ζει και κινείται βάσει των αισθήσεων. Στη σωματιή αίσθηση όμως, σύμφωνα και με το άγιο Μάξιμο, υπάρχει η α-λογία. Η έλλειψη του λογικού, η σύγχυση και η μωρία, η α-νοησία. Τότε ο άνθρωπος, όπως λέει και ο προφήτης Δαυίδ: "Ο ταλαίπωρος άνθρωπος! Ενώ έχει δημιουργηθεί από το Θεό με τιμή και αξία, το λογικό και το αυτεξούσιο, την ελευθερία, δεν το κατενόησε αυτό. Αλλά ήλθε και έπεσε στη θέση των ανοήτων κτηνών, έγινε όμοιος με αυτά κατά την ανοησία και το τρόπο ζωής" (Ψαλ.48,13). Δηλαδή, τα ζώα τα οποία δεν έχουν λογικό και ελευθερία, ζουν βάσει των αισθήσεων, των βιολογικών ενστίκτων. Το ζώο δεν ερωτεύεται, απλά ικανοποιεί τις αισθήσεις του, τις ορμές του. Όταν ο άνθρωπος ικανοποιεί τις ορμές του, τότε συμπεριφέρεται όπως το ζώο, ανόητος και υποδουλωμένος στις αισθήσεις του και τις ορμές του. Ο Μωυσής ονόμασε τη σωματική αίσθηση, δένδρο του καλού και του κακού, γιατί για την σωματική άισθηση, καλό έιναι η ηδονή και κακό η οδύνη. Όταν στον άνθρωπο, ηγεμών είναι η σωματική αίσθηση, τότε αιτία των αποφάσεών του είναι η ηδονή και κατάληξη η οδύνη.
Η Εκκλησία τι προτείνει; Η Εκκλησία θεωρεί ως ηγεμών του ανθρώπου το νου. Έτσι η άσκηση που προτείνει να υπάρχει πριν το γάμο, σκοπό έχει πρώτον να παραμείνει ηγεμών ο νους καθαρός από κάθε σωματική αίσθηση, δηλαδή ηδονή και οδύνη. Και δεύτερον να μπορέσει να φτάσει ο άνθρωπος σε μια ελεύθερη ανιδιοτελή αγάπη, την αληθινή αγάπη, χωρίς την α-λογία - σύγχυση που μπορεί να επιφέρει η ηδονή. Ο γάμος είναι η επισφράγηση αυτής της αγάπης, αφού γάμος, σημαίνει κατάργηση του φίλαυτου εαυτού μου και άνοιγμα του εαυτού μου ερωτικώς στον άλλο, και γι' αυτό οι δύο γίνονται ένα. ¨Και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν". Στον γάμο εγώ ζω μέσα από τον άλλον και ο άλλος μέσα από μένα. Αυτό είναι το μυστήριο,ως τύπος του μυστηρίου της ενσάρκωσης, του γάμου - ένωσης κτιστού και ακτίστου, ο Χριστός. Σήμερα σ' έναν κόσμο που κυριαρχεί η αγνωσία και η α-λογία, είναι ακατανόητη η θέση της Εκκλησίας. Πρέπει πρώτα να κατηχηθεί ο άνθρωπος. Να μάθει ποιος πραγματικά είναι, ποιά είναι η πραγματική προοπτική του και μετά να του προταθεί η ασκητική της αγάπης, ως φυσικός τρόπος ζωής.