θα ήθελα να αναφέρω αυτό που λέω και γράφω χρόνια τώρα. Δεν κάνουν όλοι για να γίνουν γονείς, δεν είναι όλοι για γάμο. Τελεία και παύλα. Αυτό που θεωρείται τόσα χρόνια υποχρεωτικό, θα πρέπει να σταματήσει μια και καλή.Ιδιαίτερα στην επαρχία, κάποιες γυναίκες πιέζονται αφόρητα για να ολοκληρώσουν αυτό το παραμυθένιο “συννεφάκι” με κάθε τρόπο και καταλήγουν σε τέρατα μόνο και μόνο για να πατρευτούν και να γίνουν μάνες. Είναι οι κλασικές φράσεις που λέγονται σε γιορτινά τραπέζια: “Δεν χτύπησε το καμπανάκι της μητρότητας για σένα;”, “Δεν θα γίνεις μανούλα;” κλπ.
Οι περισσότερες γιαγιάδες που εξομολογούνται στους πνευματικούς, το μοναδικό πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι αν θα παντρέψουν τα παιδιά τους για να δούνε και κανένα εγγόνι στο οποίο θα δώσουν το όνομά τους. Μάλιστα πιέζουν και τα παιδιά για τέτοια θέματα. Δεν τους ενδιαφέρει κάτι άλλο. Θέλουν να νοηματοδοτήσουν τη ζωή τους μέσα από τις ζωές άλλων ανθρώπων. Αφήστε τα παιδιά στην ηρεμία τους. Ο καθένας είναι ελεύθερος για τις επιλογές του και δεν πέφτει κανενός ο λόγος. Στην τελική μπορεί το παιδί σου να μην κάνει για γάμο ή για να γίνει γονιός. Το σκέφτηκες αυτό ποτέ ή πρέπει με το ζόρι να συμπληρώσουμε τα “κουτάκια”;.
Αγαπητά αγόρια και κορίτσια. Προσέχετε με ποιον άνθρωπο σχετίζεστε. Μην τυφλώνεστε απο τυχόν εξωτερική ομορφιά, νούμερα σε λογαριασμό, ή κάποιο καλό επάγγελμα. Δεν προχωράς αν ο άλλος δεν έχει πνευματικές βάσεις ως άνθρωπος. Τελεία και παύλα.
Μην πυροβολείτε την Ορθοδοξία επειδή υπάρχουν μερικοί πυροβολημένοι. Ναι, υπάρχουν και δυστυχώς είναι πολλοί. Κολλημένα μυαλά, άνθρωποι που θέλουν ψυχίατρο και κρύβονται πίσω από φράσεις τύπου : “Ορθοδοξία ή Θάνατος”. Άνθρωπος που έχει φανατίλα, έχει πρόβλημα. Ακόμα και αν αγαπά φανατικά μπορεί να σκοτώσει. Τα άκρα είναι φωλιές του διαβόλου, τα έλεγε ο Άγιος Νικόδημος αυτά. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πρόβλημα. Εμείς όμως ας στρέψουμε το πρόσωπό μας και ας μιμηθούμε τις αγιασμένες μορφές της Εκκλησίας μας. Ανθρώπους απλούς, καθημερινούς, με περίσσευμα αγάπης και θυσίας για τον συνάνθρωπό τους.
Θα πω κάτι και ας παρεξηγηθώ... Κάποια θέματα δεν λύνονται μόνο με προσευχή, χρειάζεται και ΓΙΑΤΡΟΣ! Η επιστήμη ειναι το χέρι του Θεού στον άνθρωπο. Υπάρχουν περιπτώσεις που χρειάζεται ψυχίατρος, ψυχολόγος, φάρμακα, θεραπεία κλπ. Μην φοβάστε τον γιατρό. Δεν σημαίνει ότι είσαι τρελός επειδή πας σε ψυχίατρο για κάποιο πρόβλημα. Το θέμα είναι να διαγνώσεις το πρόβλημα και να συνειδητοποιήσεις την κατάσταση. Διότι αυτό το πρόβλημα που αγνοείς μπορεί να σε οδηγήσει να σκοτώσεις είτε το παιδί σου, είτε τη γυναίκα σου, είτε να κόψεις το νήμα της ζωής σου. Δυστυχώς οι περισσότεροι με τέτοια θέματα βρίσκουν αποκούμπι την Εκκλησία αλλά με λάθος τρόπο, με την έννοια ότι θεωρούν πως είναι ευλογημένοι από τον Θεό επειδή για παραδειγμα υπερασπίζονται μια Σύνοδο ή μια προφητεία και θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο από τους άλλους. Πολλοί άνθρωποι με ψυχιατρικά προβλήματα μεταφράζουν αυτό που έχουν ως μεγάλη πίστη, ομολογία, ή αγαπητική προσφορά προς τον Θεό και τον άνθρωπο αλλά δυστυχώς τις περισσότερες φορές έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Και το τραγικό είναι ότι αν τους πεις μια κουβέντα η απάντηση είναι : “Μα εγώ είμαι πολύ της εκκλησίας και δεν φοβάμαι τίποτα”. Στην Ελλάδα ο “Ορθόδοξος Ταλιμπανισμός” είναι ένα εκρηκτικό μείγμα με εθνοφυλετισμό, φανατισμό, γεροντισμό, προφητολογία κλπ. Μπορεί έναν άνθρωπο αυτό το μείγμα να τον κάνει δαίμονα και ας είναι κιόλας μέσα στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Όπου βλέπετε μεγάλους σταυρούς και μεγάλα λόγια, στην ουσία υπάρχει “χαλασμένη” πνευματικότητα.
Άνθρωπος που αναφέρει ότι πιστεύει πολύ, ότι είναι πολύ της Εκκλησίας, λέει για ημερομηνίες πολέμων, και άλλα τέτοια να τον φοβάσαι. Εκτός από Θεό θέλει και γιατρό.
Ψυχική ισορροπία και πνευματικότητα οφείλουν να πηγαίνουν μαζί . . .
Καλή μετάνοια. . .
π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh . gr
