Αγαπάμε όλα τα παιδιά μας το ίδιο. Δεν ξεχωρίζουμε κανένα για κανέναν λόγο. Η σύγκριση αυτή θα επιφέρει τραύματα, πολλές φορές αθεράπευτα. Τα τραύματα που θα προκύψουν θα πυροδοτήσουν μια μορφή ανταγωνισμού ανάμεσά τους που ακόμα και όταν μεγαλώσουν και παντρευτούν θα βρίσκονται πάντα σε απόσταση, σύγκριση και ανταγωνισμό μεταξύ τους. Αυτό θα συμβεί και στα παιδιά των παιδιών τους, δηλαδή στα ξαδέρφια. Θα έχουμε το φαινόμενο της «μεταβίβασης», το μίσος κι ο συγκρητισμός θα συνεχιστεί όπως η φωτιά «τρέχει» και αφήνει στάχτες.  Αυτό θα καταστρέψει την αγάπη και στο τέλος δεν θα μείνει τίποτα. Η διάσπαση, η σύγκριση, η διχόνοια, είναι όπλα του διαβόλου και όχι αρετές του Αγίου Πνεύματος. Η ιερότητα του να είναι κάποιος γονιός δεν έγκειται μόνο στον τίτλο. Το ότι έγινες γονιός από μόνο του δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Όπως λέει και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος : «Και τα ζώα γεννούν. . », το θέμα είναι πως θα γεννήσεις το πνεύμα του Θεού μέσα στην καρδιά των παιδιών «σου». Το «σου» σε εισαγωγικά διότι δεν είναι δικά σου παιδιά αλλά δικά Του, έτσι για να μην το ξεχνάμε.

Σταμάτα λοιπόν να συγκρίνεις τα παιδιά σου, μη προσπαθείς να ζήσεις μέσα από αυτά. Όσο μεγαλώνεις, είτε είσαι γονιός ή παππούς/γιαγιά να μιλάς λιγότερο και να προσεύχεσαι περισσότερο. Θα ωφελήσεις την οικογένειά σου περισσότερο με αυτή τη στάση.

Μην πεις ποτέ : «Εγώ είμαι η μάνα σας οπότε ξέρω καλύτερα και περισσότερα». Τίποτα δεν ξέρεις, όλοι μαθητές είμαστε. Μην προβάλλεσαι για τίποτα. Γίνε Αγία και άσε το Θεό να κάνει αποκαλύψεις. . .  

Να είσαι δίπλα τους με διάκριση. Όχι μπροστά τους διότι θα γίνουν ανώριμες προσωπικότητες, ούτε πίσω τους αφήνοντάς τα απροστάτευτα. Δίπλα τους. Μπροστά θα είναι Εκείνος. Αρκεί αυτό….

π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh . gr